Hete Soep: Blikstiender dat smakket poerbêst

Een greep: voorgerechten als Bjusterbaarlik en Skûtel fol . Hoofdgerechten als Frysk bloed tsjoch op , Sa gear as bûter , In skoander miel en Skjin oan ’e heak . Desserts als Wite wiven en snobbersguod .

Wat sinds zo’n tien jaar Noflik heet, stond daarvoor bekend als Café Bergsma. De herberg was in de Greidhoeke een bekende ontmoetingsplaats. Voor jong maar ook voor oud. Het café had niet alleen een muziekruimte maar was met zijn ouderwetse en huiselijke sfeer ook geschikt voor bijvoorbeeld familiereünies. Op de bovenzaal kon je sjoelen en andere spelletjes doen met ooms en tantes en neven en nichten. Ik heb er nog dierbare herinneringen aan.

Zo’n tien jaar geleden is het overgenomen en werd het een restaurant. En vijf jaar geleden namen Hindrik de Jong en Kim Mulder de zaak over. Zij voerden de Friese benamingen op de menukaart in.

Museumrestaurant

Binnen lijkt het wel een museumrestaurant. De vloer is van hout, oude portretten prijken aan de muur. Overal hangen en staan voorwerpen uit grootmoeders tijd, zoals kroonluchters met echte kaarsen, oude potten en pannen. De wc heet uiteraard húske en bij de urinoirs staat op de tussenschotjes de tekst: noflik pisje . Een kaars in een bruine berenburgkruik verlicht ons tafeltje. Welkom in de sfeer van weleer, zoals op de menukaart en op de site staat.

De menukaart mag dan Fries lijken, het gerecht zelf wordt uitgelegd in het Nederlands. Mijn vraag of dat Frysk wel eens bezwaarlijk wordt gevonden, beantwoordt de serveerster ontkennend. De meeste bezoekers, onder wie veel toeristen, vinden dat juist leuk. En anders legt de bediening het wel uit in het Nederlands.

De amuse van het huis is een mini Engels ontbijt: opgeklopte eierdooier, een stukje gebakken bacon en vrolijk ogende tomatenparels. Dan volgt een brandnetelbrood met tapenades en kruidenboter. Een gevarieerd begin om er lekker in te komen.

loading

Ik begin met Drintske (!, bij gebrek aan Fryske) sop : een mosterdsoep, met oude kaas en Drentse worst, geserveerd in een groot bord. Lekker pittig, alleen had die wel wat warmer opgediend mogen worden. De Skûtel fol – spinaziecrêmesoep met reepjes omelet en kip en kerrie – vindt mijn tafelgenote te zout en dat zegt ze. De vriendelijke serveerster vindt het niet erg dat klanten kritiek hebben, integendeel. ,,We hebben liever dat ze eerlijk zijn.’’ Zij biedt een andere soep aan, wortelsoep, die minder zout is. Alleen was die soep niet de eerste keuze.

Blikstiender dat smakket poerbêst wordt mijn hoofdgerecht: een gegrilde kalfsoester met een kroket van blanquette de veau (kalfsvlees in roomsaus), geboterde groenten, aardappelgratin en een jus à la Stroganoff. Het vlees, nog rood van binnen, is stevig en mals tegelijk. Het kroketje is fijn van smaak en past goed bij de aardappeltjes met een licht kaaskorstje. Alleen de donkerbruine jus lijkt wel te veel geflambeerd, gezien de rokerige smaak. De malbec die ik op advies van de serveerster heb gekozen, een dieprode Argentijnse volle wijn, past er prima bij.

'Kroan op it wurk'

De Kroan op it wurk : rollade van lam en lamsfilet met tuiles (koekjes) van sesam en amandel, salsa van tomaat en doperwten-curry-olie, smaakt zoals het is opgemaakt, zegt mijn tafelgenote: smaakvol, nu niet te zout, de stukken vlees zijn goed gebakken en ook mals. De groenten waren meer dan decoratie en lekker knapperig.

Bij deze gerechten krijgen we een etagère met Vlaamse friet, worteltjes en een salade. De wortels mogen dan wat minder fraai ogen dan die uit een potje, deze zijn nog stevig en smaken zoals ze horen te smaken. De krokant gebakken patat is al bestrooid met zout. Voor mij geen probleem, maar je zou de gasten ook kunnen laten bepalen hoeveel er op moet, want het peper-en-zoutstel staat op tafel.

Uit een serie toetjes kies ik S ûkelade om it snútsje : een lavacakeje van chocolade, met aardbeien en aardbeienijs. Deze frisse en zoete afsluiting wordt prachtig opgediend in een groot bord: de verschillende elementen lijken uit een bloempotje te stromen.

loading

Dat binne babbelegûchjes – crème brûlée van geitenkaas, met abrikozen chutney en kletskop van tijm – vindt mijn gezelschap ook een goede keus. De crème brûlée is zacht en romig. De chutney is ietwat scherp, mogelijk door een overdaad aan gember.

Poerbêst, luidt ons eindoordeel. Zowel voor het eten als voor de sfeer en de vriendelijke bediening. De serveersters hadden alle tijd voor uitleg, al zat het restaurant zo goed als vol. Zeker een plaats om terug te komen en je te laten verrassen, want de menukaart in de vorm van een pompeblêd wordt om de drie maanden vernieuwd. En mooi dat er gewerkt wordt met regionale producten.

Een tip zou kunnen zijn wat typisch Friese gerechten en/of beppes maaltijden op de kaart te zetten. Want dat verwacht je wel als je het nostalgische restaurant binnenkomt en een blik op de menukaart werpt.

Noflik Easterein, Sibadawei 2, Easterein, noflikeasterein.nl