In Memoriam: Hans de Boer (1955-2021) was niet bang voor lange tenen

De dood kwam op zijn 66ste verjaardag , nauwelijks vier maanden nadat De Boer zijn voorzitterschap van Nederlands belangrijkste werkgeversorganisatie had overgedragen aan Ingrid Thijssen. „Met Hans verliezen we iemand die het hart zo ontzettend op de juiste plaats had zitten”, zegt Thijssen over haar voorganger.

Premier Mark Rutte noemt hem ,,een dierbare vriend met een echt ondernemershart, die zich vol overgave en energie inzette voor het Nederlandse bedrijfsleven’’. De Boer kwam op 17 januari 1955 ter wereld in Dokkumer Nieuwe Zijlen, als jongste uit een gezin van vier.

Reddingsplan

Zijn vader runde het postkantoor in het nabijgelegen Ee. Later verhuisden de De Boers naar Witmarsum, de latere CNV-voorzitter Doekle Terpstra woonde twee huizen verderop. Als zoon van een eenvoudige postkantoorhouder leek de ambachtsschool in het verschiet te liggen, maar het plaatselijke schoolhoofd vond dat Hans maar naar het gymnasium moest.

Een goed advies. Begin jaren zeventig vertrok De Boer voor een studie econometrie en openbare financiën naar Amsterdam. In 1980 keerde hij terug naar Witmarsum voor zijn huwelijk met Klaske Bierma. Friesland trok hen echter niet. Het echtpaar verkoos Curaçao, waar de jonge econoom vier jaar lang werkte aan een reddingsplan voor de plaatselijke olieraffinaderij.

,,Der bliuwe herinneringen oan troapyske oarden, de palmbeamen’’, zo vertelde hij daarover aan deze krant. Eenmaal terug in Nederland startte De Boer met een studievriend het Bureau Economische Argumentatie (BEA). Wat als een avontuur op een zolderkamer in Lisse begon, groeide in enkele jaren uit tot een bedrijf met zestig werknemers. De Boer, het stressvolle kartrekken beu, verkocht zijn bedrijf in 1994 aan KPMG.

Friezen te korrekt

Zo werd de econoom op zijn 43ste voorzitter van MKB-Nederland. Dat bracht hem naar Den Haag, waar hij in de wandelgangen opvallend veel provinciegenoten trof. Als hij daar Terpstra of toenmalig Aegon-topman Kees Storm tegen het lijf liep, spraken ze steevast enkele woorden Fries. ,,We neamden dat altiid de Fraffia, de Fryske Maffia’’, bekende De Boer. ,,Het is geinich ast inoar tsjinkomst, mar wy spylje inoar net de bal ta. Derfoar binne de Friezen te korrekt. ‘‘

De Boer, een vooraanstaand CDA’er, was lid van de Sociaal Economische Raad en besloot zijn carrière met het voorzitterschap van VNO/NCW. Hij was niet bang voor lange tenen. Soms betoonde de ondernemerslobbyist spijt, bijvoorbeeld nadat hij bijstandsgerechtigden labbekakken had genoemd. In Vrij Nederland zei De Boer daarover: ,,Ik kom uit Friesland, en Friesland levert weinig diplomaten. Daar gaat het toch ook niet om?’’